ما در ایران هموسکچوال نداریم

دیروز از دهان دکتر گل واژه هایی در اومد که دنیا تاب و توان مقابله با مثل با اونها رو هیچ وقت در خودش نخواهد یافت. دکتر دیروز چنان کسی گفت که قیمت روسپی در نیویورک به نصف قیمت پیشین خودش افت کرد. دکتر دیروز نظریه هایی صادر کرد از جامعه شناسی بگیرید تا علوم پزشکی و تاریخ و جئوفیزیک

جالب ترین قسمت حضور ایشون جایی بود که مثل یک گونه از جانوران روی صندلی نشوندنش و برای دانشجوها تشریحش کردن و در تمام این مدت دکتر لبخند پیروزی روی لباش نقش بسته بود. خیلی عجیب بود.

به نظرم کار دانشگاه کلمبیا برای دانشجوهاش بی نظیر بود. آقای رئیس دپارتمان علوم سیاسی که یه کسی مثل جمالی و سروری و داورزنی دانشگاه ماست میاد سمبل یک جریان به روز دنیا رو که بی شباهت به مائو یا هیتلر یا هرکسی از این جنس نیست رو ورمیداره میاره برای دانشجوهاش و این اجازه رو هم پیدا می کنه که به راحتی تشریحش کنه. مطمئن باشید که آدم ها و رهبران خبرساز و جریان ساز دیگه هم چنین دعوت هایی ازشون شده بوده ولی تا این حد کسخول نبودن که برن، روی تخت دراز بکشن واز لمس شدن بواسیرشون لذت ببرن. شک نکنیم که این دانشگاه واقعن به لحاظ آکادمیک بی نظیره. دانشگاهی که این شانس رو برای دانشجوهاش فراهم میکنه که بتونن این موجود رو از نزدیک ببینن و لمس کنن. واقعن کار بی نظیری بود

همه تونستن از نزدیک هالوسینیشن رادیکال اسلامی رو ببینن. چهره و صحبت های مالیخولیایی و توهم آمیز یک آدم که بخودی خود موجود ویژه ای نیست ولی اهمیت بررسیش به این دلیله که سمبل یه بیماری یا روان نژندی اپیدمیک در ایرانه. این کار کاملن آکادمیک می تونه منجر به بررسی و شناخت بیشتر این جنس روان نژندی رایج بشه. دکتر صرفا یه لخته کوچیک نمونه برداری شده از کالبد جامعه و باورهای بیمارشه. یه چرک واقعی بیوبسی شده از کورتکس مغز یک تفکر بیمار و جامعه ای که به این بیماری دچار شده

از دکتر به دل نگیرید . اون دیشب فقط یه سلول سرطانی بود روی یک لام، زیر میکروسکوپ جهانی